maandag 28 oktober 2013

Kraamcadeautje

 
Deze week ging ze terug aan 't werk, die lieve collega van mij.
Zo'n slordige 10 maanden hebben we haar moeten missen op de werkvloer want eerder dit jaar schonk ze het leven aan een eerste kindje.
Een lief jongentje dat de mooie naam Tijl kreeg.
Maar de tijd gaat snel, dat zal ons Joke wel bevestigen (haar klein spruitje groeit immers als kool) en nu is ze dus opnieuw deel van ons team.
Ik ben bijna beschaamd om dit hier openbaar te maken: ik ben, door omstandigheden zullen we maar zeggen, niet op kraambezoek gegaan.
Echt een schande, ja, ik geef het toe !
MAAR !!!... het moet wel gezegd worden: eind mei zat ik samen met haar, haar geliefde én haar kleine Tijl aan de feesttafel voor een huwelijksfeest van een andere lieve collega. (moh seg !  zo'n braaf ventje !  dat heeft daar genen kik gegeven eh, ongelooflijk!)
Met andere woorden: ik had ze dus tot nu wel al gezien en kunnen feliciteren, zij het niet bij haar thuis.
Een geboortegeschenkje heeft ze dus nog tegoed van mij.
Ik ga haar een eigen werkje geven.  Daar heb ik me in stukken en brokken, zoals ze in de Vlaanders zeggen, de laatste drie weken mee beziggehouden.

Het patroon vond en kocht ik bij Stip & HAAK, een Nederlands haakwonder.
In haar webwinkeltje krijg je een overzicht van haar mooie haakpatronen.
Voor een klein prijsje wordt je, via mail, een zeer nette, duidelijke en overzichtelijke werkbeschrijving in pdf-formaat toegestuurd.
Je kunt dus quasi onmiddellijk aan de slag.
Er zijn meerdere prachtige knuffelpatroontjes maar ik ging voor olifant Otto.


Voor de kleurtjes baseerde ik me op Tijls geboortekaartje: een leuke combinatie van groen en oranje.

Catania wol nr. 0248, 0172, 6120, 6191, 6192, 6193, 6194 : Veritas
haakpen n° 2,5





















Het werk vordert.
Stukje bij beetje wordt knuffel Otto "geboren".



































Als ik thuis de tijd vind om te haken dan volg ik de gedetailleerde handleiding op de iPad die naast mij in de zetel ligt.
De papieren versie neem ik mee in de tas als ik "op verplaatsing" haak.


Pas als alles gehaakt is, is het tijd voor de assemblage.
De draaduiteinden heb ik per lichaamsdeel lang genoeg afgeknipt.
Het aan elkaar naaien gebeurt met een stompe naald.
Het haakpatroon vermeldt zelfs tussen welke rijen de delen aangehaakt dienen te worden, zò duidelijk is het dus opgesteld.

Panda Soft Filling : Veritas
veiligheidsoogjes 8mm. : Creamijn




































Kijk eens diep in mijn ogen, wil je ???
























Want zie ne keer hier !!!
Mijn eerste Otto is een feit.

En als je dan weet dat ik pas haak van januari dit jaar (ik had het al eerder vermeld maar wou er toch nog even de aandacht op vestigen :-) ) heb ik de neiging om zelfs lichtelijk uitbundig te worden.



















Daar ik halftijds werk zie ik Joke niet zo heel veel, volgens de werklijst pas voor 't eerst ergens in november.
Zo lang kan ik natuurlijk niet wachten om mijn cadeautje met trots te overhandigen.

Bij een geschenkje hoort ook een mooie verpakking, dat is mijn motto.
Ik verpakte mijn Otto eerst netjes in folie en daarna in een met lintjes versierde papieren zak (waar mijn oog op viel, vorige week tijdens mijn bezoekje aan Ava).


 
stickertjes: Ava
 
Als allerlaatste schreef ik nog een klein briefje dat ik in een enveloppe op de zak geniet heb.
Morgen zal ze dit geboortegeschenk op 't werk aantreffen.
Hopelijk is zij even blij als ik fier ben.
Ben benieuwd...

 
  
 

1 opmerking:

  1. Hey Annick, hier mag je zeer trots op zijn. Tijl zal super gelukkig zijn met zijn olifant!

    BeantwoordenVerwijderen