In 7 blogberichtjes van 2014 naar 2015.
Echt veel sneller kan een jaar niet verlopen.
Hoe is dat nu kunnen komen ?
Een blogdip, nadat het startschot van dit geschrijf pas in augustus vorig jaar gegeven werd, is het zeker niet geweest.
In tegendeel, dagelijks was ik in de kop met de blog bezig, of zat ik met veel interesse aan het toetsenbord om, zoals een vogeltje van tak tot tak springt, van blog naar blog te klikken. Gewoon omdat er in Vlaanderen (maar ook in andere landen/continenten) zoveel talent van aan een pc of tokkelend op een tablet leuke verhalen en foto's van prachtige creaties de digitale wereld instuurt.
Ik durf gerust toegeven dat ik een verslaving heb op dat vlak, al is het dan wel ééntje die de gezondheid geen schade toebrengt.
Dit afgelopen jaar heb ik een aantal haakwerkjes gemaakt en werd er in iets mindere mate gestikt.
En ook daar is een verklaring voor : een haakwerkje kun je ten allen tijde opstarten en is veel makkelijker om tussendoor op eendert welke plaats, al was het maar voor héél eventjes, verder af te werken.
Conclusie : door superveel het werk van andere creatieve bezige bijen te bekijken ontbrak op 't einde de tijd om voor mezelf te
Maar bon,... ik probeer bij deze nog een inhaalmaneuver te doen, als is het dan een ienieminimini...
Per mail werd me halfweg oktober de vraag gesteld of ik zin had in een namiddagje haken onder vriendinnen. Het doel was om "onder begeleiding" van de gastvrouw een amigurumi rendier te haken met het oog op de komende kerstperiode.
Amigurumi is nu niet bepaald iets wat ik nog moest aangeleerd worden maar ik had vooral heel veel zin in de gezelligheid van het samen creatief zijn, op een zondagnamiddag nu het buiten al wat vroeger duister wordt.
Dus reden mijn vriendin Annelies en ik samen naar Vossem.
Op de achterbank Annelies' zak met "amigurumis-waar-nog-iets-niet-duidelijk-is-qua-afwerking-dus-vraag-ik-even-wat-uitleg-aan-Krista" én onze haakpen.
We werden hartelijk onthaald in een gezellige warme leefruimte waar we kennismaakten met nog 4 andere mama's die er ook allemaal veel zin in hadden.
Krista had zowaar voor alles gezorgd : van de benodigde hoeveelheid haakkatoen over stekenmarkeerders, veiligheidsoogjes en Pandavulling tot stompe naald.
We gebruikten het patroon van rendier Rudolf uitgewerkt door Christel Krukkert.
"Voor het gemak én omdat we toch al iets in handen zouden hebben op 't einde van de namiddag", dixit Krista had zij voor elkeen van ons het gewei al gehaakt en schattige witte pomponnetjes gemaakt.
Haar lieve mama had ook eerder op de week de opdracht gekregen 6 sjerpjes te breien.
Ook dat zachte rode sjaaltje vonden we terug in onze goodiebag.
Met momenten was iedereen zo stil wegens druk-bezig-met-steken-tellen dat je een speld had kunnen horen vallen.
Maar tijdens een koffie/thee break werd er uiteraard ook gekletst. Vrouwen onder elkaar, weet je wel ?
Zodoende was Rudolf tegen 17u nog maar halvelings 'geboren'.
Met een copieke van het haakpatroon in het tasje trok elke mama tevreden huiswaarts.
Ben eigenlijk wel benieuwd hoe ieders Rudolf er uit ziet.
Zie hier die van mij !
Rudolf werd gehaakt met haakpen n°3.
Voor het lijf gebruikte ik haakkatoen Scheepjes Larra n°7385 donker hazelnootbruin (Catania n°157 bruin is een alternatief), voor de pootjes Catania n°110 zwart.
Krista haakte het gewei met Catania n°162 donker bruin en het rode neusje met Scheepjes Larra n°7400 rood (Catania n°115 rood kan ook).
Met breinaalden n° 2,5 werd het sjaaltje in rode acrylwol gebreid.
De pomponnetjes werden gemaakt met zachte witte acrylwol.
Dankjewel Krista voor de uitnodiging, het enthousiaste onthaal, de uitleg, de goodiebag !
Dankjewel dames voor de gezelligheid !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten